EXPOSITIE
Vrijdag 13 januari t/m zondag 19 FEBRuari 2017
De expositie werd geopend op zondag 15 januari 2017 door Kees Kaldenbach, kunsthistoricus en Vermeer kenner.
LIA VAN VUGT OBJECTEN (veelal van afvalmaterialen)
Lia van Vugt (1945) volgde de opleiding Monumentale Vormgeving aan de academie “Artibus” in Utrecht. Hier waren vooral de lessen in het atelier van de beeldhouwer Jan van Luyn belangrijk. Tot 1978 volgde Lia van Vugt de beeldhouwopleiding aan de Jan van Eyck-academie te Maastricht. Met een stipendium van het Italiaanse Culturele Instituut voltooide zij haar opleiding aan de Brera Academia in Milaan.
De beelden van Lia van Vugt zijn niet primair vanuit de natuur gedacht, maar het zijn zelfstandige objecten die hun eigen regels volgen: Het beeld moet van alle kanten bekeken worden, het gaat erom dat het beeld ingrijpt in de ruimte eromheen. Zij streeft naar een zekere “abstractie”. Lia beoefent zowel het modelleren als het hakken en werkt in hout, steen, brons en glas. Na deze media is Lia met afvalmaterialen gaan werken, nog steeds figuratief, niet te verwarren met naturalistisch.
Het laatste beeld van Lia is in augustus onthuld op het Haarlemmerplein in Amsterdam, voorstellende Jacob van Lennep.
KIDZ&KUNZT MET LIA VAN VUGT
‘Je hoeft geen speciaal mens te zijn om kunstenaar te worden. Je moet doorzetten en willen en natuurlijk een beetje talent hebben. Je moet het niet doen om er rijk van te worden.’ Kunstenaar Lia van Vugt die de afgelopen weken exposeerde in Galerie Kunst 2001 met onder meer objecten van gerecycled materiaal, legde op 17 februari aan groep 7/8 van de Rietveldschool uit wat waarom en hoe zij de afgelopen 50 jaar heeft gewerkt. De kinderen luisterden ademloos naar haar maar bleken ook heel veel vragen te hebben; kunstzinnige vragen over haar inspiratiebronnen en materiaalgebruik, maar ook heel praktische: ‘Waarom kost dat 600 euro?’
Lia van Vugt wist niet ‘altijd al’ dat ze kunstenaar wilde worden. ‘Dat kan ik helemaal niet’, dacht ze. Ze is begonnen in de kunstwereld door model te staan voor andere kunstenaars. En zo rolde ze zelf in academische opleidingen. Ze begon op de mode academie maar daar bleek dat ze tekenen het leukste van alles vond. Van anderen krijgt zij niet haar inspiratie, legde ze uit, die haalt ze uit zichzelf. ‘Inspiratie krijg je niet als je ergens in een café gaat zitten, die krijg je als je iets aan het doen bent. Dan ga je steeds meer mogelijkheden zien’. En hoe dat werkt konden de kinderen ontdekken toen ze zelf enthousiast met tekenen, knippen en plakken aan de slag konden. Toch lieten zij zich daarbij wel inspireren door de prachtige aansprekende objecten van gerecycled materiaal. ‘Is dat werk modern of ouderwets, denk je?’ vroeg Ingrid van Kunst 2001 aan de leerlingen. De meningen waren verdeeld. De één vond het ouderwets, de ander vond het modern. Lia begreep het wel: ‘Het stelt iets voor, het is dus figuratief en daarom vind je het misschien niet modern.’ Waar ze de materialen vandaan haalt, werd gevraagd. Ze wees op één van haar objecten: ‘Dat is een oude tas van mij, dat is een stuk touw om iets op de takelen en dat zijn oude laarzen.’
Lia maakte in de afgelopen jaren meer dan 1.000 werken die op veel plaatsen in Nederland maar ook in het buitenland te zien zijn. Het maakte indruk dat Lia’s werk is geëxposeerd in China en dat ze daar zelfs les heeft gegeven.
Maar ja, dan die praktische vraag. Lia heeft bereikt dat ze inmiddels al een tijdje van haar kunst kan leven, ook omdat ze in opdracht werkt, maar heel veel geld verdient ze er niet mee. Je moet het, legde ze uit, niet doen als je veel geld wilt verdienen. Waarom ze het dan wel doet? Omdat ze niet anders kan, iets ‘neurotisch’ noemde ze het. Het was niet vreemd dat er ook een vraag kwam over in de ogen van de kinderen hoge prijzen voor de kunstwerken van gerecycled materiaal. Lia werkt al heel lang, en is al een ‘gevestigd kunstenaar’ zoals dat het heet, maar het meest duidelijk was het antwoord van Ingrid. ‘Omdat ze er heel veel werk aan heeft.’ Ingrid legde ook even aan de kinderen uit dat een galerie iets anders is dan een museum. In een galerie kun je de kunst niet alleen bekijken, maar vaak ook kopen.
De kunstwerken die de kinderen zelf maakten kregen de goedkeuring van Lia van Vugt. Toen de kinderen na afloop van hun bezoek aan Galerie Kunst 2001 voor haar klapten, zei ze: ‘Nee, ik klap voor jullie.’ En misschien zijn er toch kinderen door haar geïnspireerd om een kunstzinnige opleiding te gaan volgen Of misschien alleen om met andere ogen in een museum rond te lopen.
Een fotoimpressie van de middag:
MARCEL STAAL SCHILDERIJEN ("Koppen van Staal")
Marcel Staal, autodidact, schildert al vanaf zijn 7e levensjaar. De techniek die hij zich eigen maakte, heeft hij zichzelf bijgebracht na bestudering van het boek van Max Doerner, “Malmaterial und seine Verwendungen”, zoals het prepareren van een doek en het schilderen met olieverf.
Zijn onderwerpen zijn landschappen en koppen, “Koppen van Staal”, een verwijzing naar zijn naam en vanwege de wat harde indruk die de koppen maken. Het verrast hem wanneer hij in de wolken gezichten ziet en dat overkomt hem ook als hij zomaar wat dunne verf op een doek uitsmeert of laat druipen. Het begint met een landschap en eindigt met een kop, de “Koppen van Staal”.
