bezoekers: 1440179

© Galerie Kunst 2001

EXPOSITIE 'ILLUSIONS'

Vrijdag 9 januari t/m zondag 15 februari 2015

De exposie werd geopend op zondag 11 januari 2015 (16.00).

ANNELIES VAN GILS  SCHILDERIJEN

Annelies van Gils, wonend en werkend in het Noord-Brabantse Oosterhout, begon circa 15 jaar geleden haar passie voor schilderen te ontwikkelen. Vanaf 1998 ging zij lessen volgen bij kunstenaar Marlies Verda, die zij al kende van haar opleiding aan de pedagogische academie, toen zij van haar tekenlessen kreeg. Samen met haar  heeft Annelies een leergang ‘emotie in een zelfportret’ opgezet bij kinderen tot ca. 12 jaar op een Boddaert centrum. Naast haar werk in de jeugdzorg en op een praktijkschool neemt zij deel aan verschillende activiteiten, die met kunst samenhangen.

De ideeën voor haar werk vinden vaak hun oorsprong in de eigen omgeving of ontstaan naar aanleiding van een gebeurtenis. Hierbij vormen mensen en de natuur een grote inspiratiebron. De laatste jaren voeren vooral vrouwen de boventoon, al dan niet in combinatie met elementen uit de natuur. De schilderijen hebben vaak een verhalend element in zich, wat zich vertaalt in een nét iets andere werkelijkheid. Haar stijl is over het algemeen ingetogen en semi-figuratief en heeft als doel haar ervaringen, gevoelens en gedachten in beeld uit te drukken.

 

KIDZ&KUNZT MET ANELIES VAN GILS

Vrijdag 30 januari 2015 gaat groep 5 van juf Attie van de Oranjenassauschool uit Badhoevedorp door de sneeuw op pad naar Galerie Kunst 2001 om daar schilderes Annelies van Gils te gaan ontmoeten. Ze blijken goed gemotiveerd en willen meteen alles eerst met eigen ogen zien en bekijken. Al heel snel worden voorkeuren uitgesproken en ook de beelden spreken tot hun verbeelding. Dan scharen ze zich nieuwsgierig rondom een kleed waarop allerlei mooie productjes uit de natuur zijn uitgestald. Annelies gaat met  de kinderen in gesprek over haar doel met die veertjes, blaadjes en vruchtjes en vertelt over haar passie voor schilderen vanuit haar eigen “ik” in relatie tot de natuur om haar heen. De kinderen willen van haar weten wanneer ze ook streepjes gaat schilderen, groep 5 was juist vorige week in het van Gogh museum en zijn vormende streepjes hebben duidelijk indruk gemaakt. Uit de echt wel zinnige vragen van de kinderen blijkt hun interesse voor het schilderen: “hoe komt u op een idee wat u gaat schilderen?” Dat is de inspiratie legt Annelies uit en bij haar is dat vooral de natuur in combinatie met haar gevoel en stemmingen. Eigenlijk schildert ze er altijd iets in van zichzelf of iets wat echt bij haar hoort. Ze raakt vooral geïnspireerd door de verschillende vormen bomen en wat ze ziet aan die bomen. Zij vergelijkt ze met het leven, bomen die van alles meemaakten om zich heen soms stevig geworteld met mooie takken die omhoog groeien als armen met handen. Dan geeft Annelies een opdracht: Probeer een mooie boom te tekenen die je vergelijkt met jezelf, een soort zelfportret.  Allemaal even de ogen dicht en dan bedenk je hoe jouw eigen boom er uit kan zien. Dat idee slaat aan, want nadat de ogen echt even dicht waren staat binnen een half uur een grote diversiteit aan bomen op papier. Ieder kind geïnspireerd door zijn hobby’s, naam (ook van vriendjes), gezicht, huis of dier ergens verborgen in de “eigen boom”. Soms een boom met ook handen, ogen of spelende wortels.  Jammer dat er niet genoeg tijd is alles helemaal af te maken, maar nadat iedereen trots de “eigen” boom showt verzamelt juf Attie de tekeningen zodat ze er op school verder aan kunnen werken. Als alle kinderen dan ook nog een flyertje mee mogen nemen met daarin ook een paar schilderijen van Annelies, wandelt groep 5 met juf Attie en een viertal ouders opgewekt en beslist weer wat “rijker” terug naar de tijdelijke dependance van de Oranje Nassau School.

GON BELLO  STENEN BEELDEN

Gon Bello (1954), wonend en werkend in Noord-Holland, is autodidact. De basis voor haar artistieke carrière legde zij in de 60-er jaren met een opleiding als kunstschilder bij Adriaan Bosboom in Beverwijk. Daarna volgde zij cursussen in het werken met was en klei voor het maken van bronzen beelden. De laatste 14 jaar heeft zij vooral cursussen gevolgd voor scheppend werken in steen. Zij heeft een voorkeur voor het gebruik van zachtere steensoorten, zoals albast, diverse soorten speksteen en serpentijn. Incidenteel laat zij een stenen beeld in brons gieten.

Bij het ‘scheppen’ van het beeld laat zij zich vooral leiden door de vorm van de steen. De te bewerken steen wordt ook altijd geselecteerd op de basisvorm die zij daar al in ziet. Om die reden zijn haar beelden ook altijd authentiek en uniek. Hoewel zij vooral kunstwerken voor haarzelf ontwerpt, neemt zij ook deel aan exposities, o.a. ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van Alkmaar in de beeldentuin (2004) en meerdere malen tijdens de kunst 10-daagse in Bergen. Momenteel neemt zij deel aan de tentoonstelling “The Illusion of Reality 2014”  in Bologna, Galleria de Marchi.


 

KIDZ&KUNZT MET GON BELLO

De werkgroep Kidz&Kunzt van GalerieKunst 2001 zorgde er vrijdagmiddag 6 februari voor dat de beeldhouwster Gon Bello haar liefde voor en het bewerken van natuursteen wilde komen delen met de leerlingen van groep 7 van de Rietveldschool.  Vol verwachting liep de groep de galerie naast de school binnen en gezien hun enthousiasme verwacht de Galerie dat ze ook bij komende tentoonstellingen nog eens zelf komen kijken.  In een galerie kun je immers kunstwerken bewonderen, evenals in een museum.

Na de inleiding vuren ze gerichte en bijzondere vragen af op de kunstenares. Waar haalt u de stenen vandaan? Is het dan moeilijk om te kiezen? Ze kiest naar de vorm, werkt soms met zachte speksteen maar houdt erg van albast, al is dat harder en dus moeilijker te bewerken. Nee, geen marmer en nee ook geen bakstenen want die leven niet. Steen leeft dus en ja wat kost het dan? Gemiddeld 7 € per kilo en een ruwe steen om een beeld uit te hakken weegt vaak meer dan 10 kg. Hoe lang duurt het voor een beeld klaar is? Ooh, duurt dat wel 5 maanden? Verdient u er veel mee? Toevallig besprak de groep die ochtend het arbeidsloon in lage lonen landen. Nee, helaas je verdient er niet veel mee. Maar je werkt uit je hart dus dan ben je best gelukkig, en dat is ook belangrijk.

Hoe lang bent u al aan het beeldhouwen? Wel al 15 jaar, Gon was al van kindsbeen af geboeid door de schoonheid van stenen, maar erin te gaan hakken.. dat was best een uitdaging.  Ze bekwaamde zich via een cursus in Bergen, waar ze woont, en ging voor vaardigheden en technieken ook naar Zimbabwe waar veel ambachtslieden beeldhouwen, voornamelijk met mooie en veelkleurige serpentijnsteen.  Hoe komt u op het idee wat u gaat maken? Gon gaat uit van de vorm van de steen die ze koos en werkt daaraan vanuit haar hart. Nee, niet van voorbeelden en soms ontstaat er echt iets anders dan dat wat ze eerst in het hoofd had.

Hakt u wel eens een beeld stuk? Ja soms zit in die fraaie structuur een laagje zand en dan kan het zijn dat er een stuk wegsplijt of scheurt.  Dan komt er vanzelf een ander idee met de steen. Zet u een beeld wel  eens opzij omdat het niet lukt? Ja best wel en dan blijft het zolang staan tot ik er een beter idee voor heb.

De groep voor-“beeldige” leerlingen wist na dit vragenvuur heel snel het beeld van hun keuze op papier te zetten, duidelijk herkenbaar welk beeld gekozen was. Toen kwam nog iets verrassends Gon had een bak vol kleinere stenen meegebracht. Ieder zocht zijn eigen steen en kon even met een rasp  ervaren of ze een harde of zachte steensoort hadden gekozen. Natuurlijk mochten ze hun steentje even nat maken om de mooie kleuren ervan te ontdekken.  Jammer dat de tijd voorbij was gevlogen en ze bedankten Gon spontaan. Graag namen ze een foto van Gon’s favoriete beeld mee, samen met de afbeelding van een berg waarin allerlei steensoorten te vinden zijn.

SNUFFELEN AAN KUNST

Op vrijdag 12 februari 2015 snuffelde groep 3 als experiment een uurtje aan kunst in de galerie.  Ingrid Henkemans, voorzitter van gallerie Kunst 2001, samen met Wiebke de Bruijn wisten de aandacht van de kinderen bij de kunstwerken goed vast te houden en de resultaten van wat ze  op papier kregen was echt heel verrassend. Een beeld werd een superbowl en sommigen wisten zelfs een achttal beelden na te tekenen. Ook de juf was ervan overtuigd dat dit “experiment” prima is gelukt.