bezoekers: 1492682

© Galerie Kunst 2001

NU TE ZIEN

vrijdag 14 februari t/m zondag 16 maart 2025

Tentoonstelling met schilderijen in de Sumi-e techniek van Mercedes Guillamón en objecten en sculpturen van industriële restmaterialen van Francisca Henneman. Beide kunstenaars gebruiken buitengewone, tamelijk onbekende technieken in hun werk.

De opening van de tentoonstelling vond plaats op zondag 16 februari 2025 (16.00 uur) en werd verricht door Piet Dees van Galerie De Tuinkamer in Hoofddorp.




 

MERCEDES GUILLAMÓN SCHILDERIJEN (SUMI-E TECHNIEK)

De passie voor schilderen begon al vrij jong voor Mercedes Guillamón (Barcelona 1961). Op haar 6e kreeg zij al een onderscheiding voor een schilderij, gemaakt met waskrijt op aquarelpapier. Haar interesse voor verschillende schildertechnieken nam met de jaren toe, in het bijzonder haar fascinatie voor de techniek van de Franse impressionisten. Na haar emigratie naar Nederland in 1989 volgde een periode van rust tot ca 2012, waarin zij kennis maakte met de Japanse Zen-schildertechniek Sumi-e (schilderen met zwarte inkt op rijstpapier). Deze schildertechniek werd in de 13e eeuw vanuit China in Japan geïntroduceerd door Zen-monniken. In deze schildermethode wordt de werkelijkheid teruggebracht tot zijn pure, naakte vorm. Nadat Mercedes op een leeg vel rijstpapier een eerste penseelstreek met zwarte inkt heeft gezet, komen spontaan de beelden naar voor, die zij aan het papier wil toevertrouwen. Alle volgende penseelstreken worden in één beweging op het papier geplaatst. Er is daarbij weinig ruimte voor correcties. Op basis van deze Sumi-e techniek heeft Mercedes een eigen stijl ontwikkeld.

 

FRANCISCA HENNEMAN OBJECTEN EN SCULPTUREN

Francisca Henneman (1962), die oorspronkelijk afstudeerde als modeontwerpster, was altijd al op zoek naar vervreemdende materialen en kwam uiteindelijk uit op restmaterialen uit de rubberindustrie. De flexibiliteit van het materiaal boeide haar enorm. Een gevarieerde sieradencollectie met het label Difranci was het resultaat. Een volgende stap in haar ontwikkeling (ca 2018) was het creëren van objecten en sculpturen met eveneens restmaterialen uit de industrie. Textuur en structuur zijn de belangrijkste elementen die zij gebruikt. Door rechtstreeks met het materiaal in haar handen te werken ontstaan de vormen. Zij hanteert daarbij o.a. oude ambachtelijke technieken als haken en breien. Door intuïtief te werken groeit het object onder haar vingers. Zij heeft geen vooropgezet idee. De objecten van Francisca lijken wel uit de diepzee te komen en doen soms denken aan koraal of andere wonderlijke organismen, vandaar de Latijnse namen die zij hieraan geeft.